Kristallen zorgen voor smaak en kleur in onze dagelijkse wereld. Een belangrijk deel van de kleuren die we om ons heen zien, is te danken aan de optische eigenschappen van bepaalde kristallen, hetzij door absorptie in het geval van pigmenten, diffractie in het geval van structurele kleuren, hetzij door andere, meer complexe fenomenen zoals in edelstenen. Een belangrijk deel van wat we eten is vast, en vaste stoffen hebben de neiging om te kristalliseren. Onder onze dagelijkse voeding zijn er veel kristallen en nog veel meer waarvoor kristallografie methoden brengt die hun productie vergemakkelijken of hun organoleptische of nutritionele eigenschappen verbeteren.
Het zout dat we dagelijks consumeren is natriumchloridekristal. In sommige gevallen wordt het gewonnen uit rotsen die gevormd zijn door het drogen van geologisch ver verwijderde zeeën, en in andere gevallen door kristallisatie in zoutpannen uit zoutwaterrivieren of voornamelijk uit zeewater. De kristallisatie van zout was de eerste technische operatie die door de mens werd uitgevoerd. De eenvoudige kubusvormige structuur was de eerste die werd bestudeerd met behulp van röntgendiffractie.
De suiker die we consumeren is oplosbaar kristallijn koolhydraat. De samenstelling ervan hangt af van de bron waaruit het wordt verkregen, die normaal gesproken sacharose is, een disacharide die na inname verdeelt in fructose en glucose. Het zoetvermogen is afhankelijk van de grootte van de kristallen, omdat grotere kristallen langzamer oplossen. Kristallisatie is een zuiveringsproces. In de suikerraffinaderijen kristalliseren ze achtereenvolgens de eerste suiker, die wit wordt genoemd omdat hij zuiverder is. Met de resterende oplossing, rijker aan andere verbindingen van het suikerriet, wordt een tweede, donkerdere soort suiker gekristalliseerd, en ten slotte is de derde kristallisatie de zogenaamde bruine of donkere suiker.
Als het water bevriest, vormt het een zeshoekige kristalstructuur. Het ijs dat we zo lekker vinden bestaat uit ongeveer 60% ijskristallen samen met suiker, micellen vet en melkeiwit, allemaal geëmulgeerd met luchtbellen. De textuur van het ijs wordt fundamenteel bepaald door de grootte en de morfologie van de ijskristallen, die tijdens het productieproces moeten worden gecontroleerd. Tijdens het transport en de opslag kunnen temperatuurschommelingen ervoor zorgen dat het ijs opnieuw kristalliseert, waardoor de textuur van het ijs verandert. Hetzelfde gebeurt met alle ingevroren producten. De kristallisatie van water is een van de belangrijkste onderzoekslijnen in de kristallografie.
Een goede chocolade moet, afgezien van de smaak, de juiste glans, consistentie en textuur hebben en moet in de mond smelten, niet in de hand. Deze eigenschappen zijn afhankelijk van de kristallisatie van de vetzuren van de cacaoboter, het hoofdbestanddeel van de chocolade.
Pigmenten worden gekleurd voor de selectieve absorptie van licht, die afhankelijk is van de moleculaire bindingen, de kristalstructuur en de grootte van het kristal. De controle van deze eigenschappen door verschillende industrieën - cosmetica, verf en coatings, en plastic productie - vereist kristallografisch onderzoek en ontwikkeling. Het beheersen van de vormen van kristallen is ook van cruciaal belang in de cosmetische industrie.
Structurele kleuren, zoals die van deze pauwenveer, sommige vlindervleugels en Moctezuma's hoofdtooi (op de hoofdfoto), komen niet van pigmenten, maar van de fysieke interactie van het licht met periodiek geordende biologische nanostructuren. De interferentieprocessen die aanleiding geven tot deze "structurele kleuren" worden in nanotechnologische laboratoria nagebootst om materialen met bijzondere optische eigenschappen te produceren, de zogenaamde fotonische kristallen.
De Logan Sapphire, uit Sri Lanka, met een gewicht van 423 karaat en met een prachtige blauwe kleur, is een perfect voorbeeld.
De kleur van edelstenen kan zowel te wijten zijn aan absorptie, zoals in het geval van pigmenten, als aan structurele kleuren (bijvoorbeeld opaal), maar de lichte kleurvariaties die de economische waarde van de juwelen doorslaggevend beïnvloeden, houden meestal verband met meer subtiele effecten zoals "kleurcentra" of elektronische overgangen in kristallijne materialen. Dit is het geval met de blauwe saffier, die zijn kleur dankt aan de overdracht van elektronen tussen de ijzer- en titaniumatomen in zijn kristallijne structuur.
karaf, whiskykaraf, whiskey karaf, kristallen karaf, wijnkaraffen, wijnkaraf, kristal karaf, decanteer karaf, whiskey karaf kristal, kristal karaf, glazen karaf, karaf graveren, champagneglazen, whisky glazen, whiskey glazen.
